¿Habla espanjol?

Inmiddels ken ik inderdaad al wat woordjes! Maar ik voel me soms net een Pool in een Nederlandse supermarkt. Op het schermpje de prijs aflezen en dan maar betalen met een briefje van 10.000 colones. Dan betaal je nooit te weinig.
Jugos de piña: ananassap. Casado: dagschotel. Pollo: kip. Casado con pollo: dagschotel met kip. Of met arroz: met rijst.
Maar als ze eenmaal gaan praten dan is er geen houden meer aan en begrijp ik er als simpele hollander geen moer meer van.
Maar het eind is in zicht: we zijn vanmiddag teruggkomen in San Jose. Na Bocas del Toro zijn we verder naar het noorden gereisd, naar Cahuita om precies te zijn. Ook aan de Caribische kust. En zoals te verwachten(?): met een paar uurtjes zon, een paar uur wolken en ´s avonds een stortbui. We hebben nog net een paar uur aan het strand kunnen liggen. En net als in Bocas was de terugreis weer een hele onderneming. Volgens onze gids was het 5 tot 10 minuten lopen van het bounty strand naar het begin van het park waar het strand onderdeel van uitmaakt. (de praktijk: bijna een uur). De lokale busdienst (ieder kwartier volgens de gids)reeds volgens de restauranthoudster op de hoek van ingang ieder halfuur(?). Maar in de praktijk kwam de bus van 1/2 6 om kwart over zes (!) pas aanrijden. Het ov in NL is zo slcht nog niet. Dus wie wil klagen over de NS: niet meer bij mij.

Maar verder heb ik weinig te klagen. Ik ben redelijk bijgebruind. Ik kom net uit de zon. We gan zo uit eten en we hoeven pas om 1/2 11 klaar te staan met de bagage. En daarna 15 uur vliegen naar Amsterdam. Ik heb er nu al zin in (maar niet heus).

O ja, op verzoek: de avonden. Wat kan ik daar over melden anders dan dat ik de laatste twintig jaar nog nooit, maar dan ook nog nooit
zo vroeg in mijn bed heb gelegen als de afgelopen weken. Iedereen overigens, dus wat dat betreft klinkt het erg saai (valt mee hoor)
Maar in 3 weken hebben we bijna 3.200 km gereden over wegen die soms zo belachelijk slecht waren dat harder dan 30 onmogelijk was. En dan is 200 km rijden op papier niet ver, maar in de praktijk een dag reizen. Na zo´n rit wil je niets anders dan een bier, een piña collada, een dai kiri (strawberry erg lekker), cola, water of iets anders dat nat is. En lekker eten!
Het was best te doen, maar ik weet niet of ik dat nog een keer ga doen. (waarschijnlijk denk ik er over een week weer heel anders over)
Tot zover mijn verslag ter plekke. Ik ga het er vanavond nog van nemen. Morgen begint de terugreis en op zaterdagmorgen (D.V.) ben ik weer in Nederland. Dan kan ik eindelijk de eerste foto´s tonen (hoop ik).
Groeten en tot gauw.
Gerrit