Hè fijn, kamperen

Niet iedereen vindt kamperen altijd even leuk en ik ga uitleggen waarom niet.
Vannacht stonden we bij Devil's Tower - een enorme rots midden in het land, iets van 300 meter hoog of zo, in het oosten van Wyoming - op de camping.
De aankomst werd in select gezelschap iets te lang gevierd met een lokaal biertje, zodat de planning voor een hike - je weet wel - iets te krap werd. Dus heb ik mijn tent met hulp van anderen razendsnel opgezet. Met de binnentent open zodat het binnen even kon doortochten.
Vervolgens zijn we op hike gegaan.
De lucht werd steeds donkerder en donkerder en we waren nog niet terug voor de burrito's of het verwachtte onweer barstte los. Gelukkig heb ik een poncho mee, dus dat deed mij weinig, al ben ik uiteindelijk toch ook maar in ons busje gaan schuilen.
Na 10 minuten regen werd ik door heftige armgebaren op iets bijzonders gewezen: mijn buitentent was losgewaaid en dreigde over de camping te waaien!! Tijdens het vastzetten van de tent merkte een reisgenoot op dat ie toch maar eerst m'n binnentent even had dichtgedaan!! Oeps, helemaal vergeten!
Gelukkig viel de schade mee. Mijn jas en de helft van mijn tent was nat. Nog niks vergeleken met de andere helft van mijn tent en mijn slaapmatje van de organisatie. Die heeft blijkbaar in een kuiltje onder mijn tent gelegen. Dat heeft het grondzeil niet de hele nacht volgehouden.
Vandaag scheen de zon weer uitbundig. Tijd om alles goed door te laten drogen.